라틴어 문장 검색

non ego dilectu, Tyrii sed vomere Cadmi tam subitas acies concepto dente draconis exiluisse reor:
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Primus 1:168)
incedenti passim uictimae caesae sparso per uias identidem croco ingestaeque aues ac lemnisci et bellaria.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 25장 2:2)
fama, ducem Iovis et Cadmi de sanguine Bacchum hac quoque turiferos, felicia regna, Sabaeos,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 143:1)
hoc ubi confusum sectis inferbuit herbisCorycioque croco sparsum stetit, insuper addespressa Venafranae quod baca remisit olivae.
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장42)
Cito flores pereunt, cito violas et lilia et crocum pestilens aura corrumpit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 9:8)
neu simili penetrare putes primordia forma in nares hominum, cum taetra cadavera torrent, et cum scena croco Cilici perfusa recens est araque Panchaeos exhalat propter odores;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 11:6)
Tunc qui Dardaniam tenet Oricon, et vagus altis Dispersus silvis Athamas, et nomine prisco Encheliae, versi testantes funera Cadmi, Colchis et Adriacas spumans Apsyrtis in undas, Et Penei qui rura colunt, quorumque labore Thessalus Aemoniam vomer proscindit Iolcon.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 3:10)
Sic semine Cadmi Emicuit Dircaea cohors, ceciditque suorum Vulneribus, dirum Thebanis fratribus omen:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:82)
Utque solet pariter totis se effundere signis Corycii pressura croci:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:50)
Misit Agenoreas Cadmi tibi terra lacernas:
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XLIII4)
Quod spirat tenera malum mordente puella, Quod de Corycio quae venit aura croco;
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXV1)
Hac fuerat nuper nebula tibi pegma perunctum, Pallida quam rubri diluit unda croci.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XXXIII2)
Agrippae tumidus negotiator Cadmi municipes ferat lacernas;
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, LXXXVII6)
Lassa quod hesterni spirant opobalsama dracti, Ultima quod curvo quae cadit aura croco;
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, VIII1)
vobis picta croco vituperatio Troianorum, in qua utitur argumentis, quae in rhetoricis commemorat Cicero, a gente, ab habitu, a gestu, ab animo.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 6111)

SEARCH

MENU NAVIGATION